Tym razem Matka Gadka przywiozła by edukować zwierzątka inne niż Gady. Tym razem były to mięczaki, płazy i owady.

Organizowane pod hasłem "Co w trawie piszczy" warsztaty przyrodnicze pozwoliły dzieciom poznać wiele niezwykłych faktów prezentowanych okazach czasem w formie "przetworzonej".

Dzieci mogły z bliska zobaczyć: żaby rogate, olbrzymie ślimaki afrykańskie, motyle, karaczany madagaskarskie, szarańcze, patyczaki, liśćce, prosionki czy krocionogi fluorescencyjne.

Mogły też zobaczyć pieczone lub suszone owady sprzedawane jako jedzienie.

#MatkaGadka

#NPRC

Don Kichot to historia niezwykłego człowieka. Ten wiekowy, nieco szalony człowiek stanowił symbol buntu przeciw upadkowi dawnych szlachetnych zwyczajów i obyczajów na rzecz noczesnego pragmatyzmu i realizmu. 

Pani Marcelina Sowa gdy nas odwiedziła by ponownie uraczyć kolejną historią w pięknej oprawie muzycznej opowiedziała właśnie o początkach tego bohatera. Jak zwykle Pani Marcelina miała gościa  - Pana Stefana Narojeka. Pan Stefan grał na gitarze zaś Pani Marcelina jak zwykle opowiadała, śpiewała, zapewniała działania artystyczne i aktywności dla naszych uczniów.

Tym razem również przepięknie grała na flecie ukośnym. Dzięki temu uczniowie bawili się i suchali o przygodach Don Kichota. O tym jak postanowił wieść żywot Błędnego Rycerza. O tym jak czuwał całą noc nad swym rynsztunkiem złożonym koło studni przed karczmą i bójce z pasterzami. O tym jak wybrał na damę swego serca Dulcynę - swą Miłość z dawnych czasów, którą nie widział od dawna.  Jak próbował głosić jej piękno po całej Hiszpanii co zakończyło się dla niego starciem z trzema kupcami. Opowiedziana też została najsłynniejsza z przygód Don Kichota – walka z wiatrakami w których Don Kichot widział 4-rękie olbrzymy - historia jest tak znana, że po dziś dzień mówiąc "walka z wiatrakami" wspomina się Don Kichota - walka z wiatrakami oznacza działanie z góry skazane na porażkę.
Nasi Uczniowie biorąc udział w spotkaniu „jeździli” galopem, tańczyli taniec karczmarza (czyszczenie kieliszków, wycieranie blatów, strzepywanie obrusów i noszenie tac z kotletami), wydawali dźwięki jakie w nocy słyszał Don Kichot czuwając  przy zbroi (jego próba rycerska) – kamyki odpadające od ścian, Skrzypiące drzwi, węże syczące w trawie, duchy wyjące.
Podczas rozmyślań Don Kichota nad Damą swego serca Dwaj chłopcy tworzyli Ramę obrazu (tzw. Konterfektu – małego obrazu, który kiedyś zastępował zdjęcie ukochanej osoby lub, które wysyłano by pokazać urodę potencjalnego narzeczonego lub narzeczonej w aranżowanym małżeństwie). Dziewczynka zaś niczym damy dworu Stawały w tej Ramie a następnie wykonywały dworski piruet i ukłon.
Uczniowie dobrani w pary udawali też wiatraki-olbrzymów.

W czwartek w bibliotece szkolnej odbyło się poraz kolejny spotkanie z panią Edytą Jungowską – aktorką filmową, teatralną oraz dubbingową, która zabrała uczniów klas trzecich w zaczarowany świat książek Astrid Lindgren. Kolejne gdyż Pani Jungowska już wielokrotnie na przestrzeni minionych lat była w naszej szkole i spotkała z uczniami w naszej bibliotece

Uczniowie spotkali się z Lottą z ulicy Awanturników, Emilem ze Smalandii, a także z rudowłosą Pippi. Pani Edyta jak zwykle w niepowtarzalny, mistrzowski sposób zaprezentowała uczniom zebranym w szkole fragmenty książek. Nie zabrakłao jak zwykle zabawy i animacje. Dzieci udawały muchy, siłaczy, a nawet ciszę.

Dziękujemy Pani Edycie za wizytę i zapraszamy ponownie.

#jungoffska

#laboratoriaprzyszlosci

#NPRC

Dziś ponownie gościliśmy w naszej Bibliotece Panią Zofię Zawadzką - edukatortkę, poetkę i autorkę wierszyków poezji.

Klasy 7c i 7d wzięły udział w bardzo wzruszającym i niecodziennym spotkaniu. Nasz gość wspólnie z nauczycielem języka polskiego uczącym w obecnych na spotkaniu klasach porozmawiały z uczniami o istocie poezji.
W ramach zajęć uczniowie przeczytali kilka pięknych wierszy p. Zofii(między inninymi).
Interpretowali jej wiersze i zadawali na ich temat pytania autorce.
Najpiękniejszym najbardziej poruszającym doświadczeniem było jednak odczytywanie napisanych przez uczniów w czasie spotkania wierszy, głębokich i poruszających. Zachwyciły one wszystkich, zarówno uczniów, jak i obecnych nauczycieli. Można było na żywo zobaczyć powiedzenie, że "najbardziej wrażliwe serce kryje się w ciele z najbardziej rogatą duszą". To było naprawdę wzruszające wydarzenie.

Dla tych, którzych zastanawia tytuł tego wpisu wytłumaczenie. "Szukając siebie" to film z 2000 roku w stylu Zapachu Kobiety. Rob Brown gra młodego Jamala Walace'a - czarnoskórego chłopca z dzielnicy Bronx w Nowym Jorku. Choć ukrywa to przed kolegami jest bardzo inteligentny i ma zadatki na świetnego pisarza. Pewnego wieczoru pod wływem kolegów włamuje się do mieszkania tajemniczego mężczyzny nazwanego "Okno" (gdyż całymi dniami obserwuje on chłopców z okna i nikt nawet nie wie jak on wygląda). Jamal przez przypadek zostawia u niego plecak ze swoimi notatkami. Nie wie jeszcze, że tajemniczy mężczyzna - William (grany przez Sean Connery) jest znanym pisarzem, że zaprzyjaźnią się a William stanie się dla niego mentorem, który wprowadzi go świat wielkich pisarzy.
Kto wie. Może czymś takim dla naszych uczniów była właśnie lekcja z Panią Zofią Zawadzką.
https://youtu.be/8QGCBH_2Dck?si=Z9oVAVVBZtM3r8G1

W ramach atrakcji związanych z Świętem Niepodległości w bibliotece miało miejsce spotkanie Moniką Kowaleczko - Szumowską autorką książki Galop 44, oraz aktorem Józefem Pawłowskim występującym w filmie Miasto '44.

Uczniowie klas 8-ych mieli możliwość poznać fragmenty książki oraz zagłębić się w doświadczenia aktorskie Pana Józefa - jego przygotowanie do gry aktorskiej przy tworzeniu filmów historycznych oraz spektakli teatralnych.

Wspaniała przygoda z historią oraz pracą aktorską.

#NPRC

#LaboratoriaPrzyszlosci

#JozefPawlowski

#Miasto44

#Galop44

W nasza Biblioteka znów zamieniła się na kilka godzin w teatr dzięki młodym pasjonatom z grupy ApArt.

Tym razem w nieco innym składzie grupa ApArt przygotowała i zaprezentowała nam "Folwark Zwierzecęcy" George'a Orvela - opowieść o zwierzętach z pewnej farmy, które zbutowały się przeciw okrutnym właścicielom, choć koniec końców zamianiją jednych tyranów na innych jeszcze gorszych. Fabuła książki i przedstawiona przez aktorów jest metaforą historii rewolucji październikowej 1917r. i procesu przemian jakie zaszły zmieniając Rosje Carską w ZSRR.
Ludzie symbolizują starą władze: szlachte, cara, kościół itd. Zwierzęta to prosci ludzi pracujący pod butem i batem tych pierwszych. W sztuce można było zobaczyć wiele wydarzeń z historii:
- odebranie młodej suczce jej szczeniąt i stworzenie z nich potworów - utworzenie aparatu opresji i zastraszania w postaci tajnej policji i organizacji szerzących terror jak Czeka, GRU, NKWD i KGB.
- konflikt pomiędzy Świniami w wyniku, którego jedna z nich zostaje pobita i przepędzona z Farmy - konflikt między postępowymi idealistami komunistycznymi i bolszewikami w wyniku, którego siłą Bolszewicy przejeli włądze
-  coraz większy wyzysk zwierząt przez świnię w celu zmuszenia ich do coraz cięższej pracy - Przymusowa kolektywizacja rolnictwa 1929r. wprowadzona przez rząd Józefa Stalina.

i inne.

Książka zawiera wiele innych podobnych odniesień. 
Jednym z najbardziej poruszających momentów w przedstawieniu były dwa momenty. Gdy aktor wcielający się w postać Świni Napoleona (Pierwowzorem postaci był Józef Stalin) "bije" świnię Snowballa przytrzymywane przez psy (NKWD). A drugim, gdy aktor wcielający się Świnię Napoleona po plecach kolegów (innych zwierząt) wspinał się na by stać na nich i tryumfować jako Wódz.
Z  początku widzowie-uczniowie śmiali się nie dokońca rozumiejąc metaforę zwierząt. Jednak nawet nie znając książki atmosfera tej niezwykłej opowieści udzieliła się uczniom. Oglądali ją z zapartym tchem.
 

Z okazji Święta Szkoły oraz 157 urodzin naszej Patronki, biblioteka szkolna gościła Jakuba Skworza — autora książek dla dzieci i młodzieży w tym książki o Marii Skłodowskiej-Curie.

Od początku spotkania autor podkreślał, jak ważne są marzenia i dążenie do ich realizacji - czego przykładem jest Maria Skłodowska-Curie, która jako uparta marzycielka, dążyła do spełnienia swoich najskrytszych pragnień.

Uczestnicy spotkania mogli poczuć się jak chemicy, będąc świadkami bezpiecznego eksperymentu chemicznego.

Pięknie dziękujemy za pasjonujące spotkanie

W historii nasze biblioteki mieliśmy wielu bohaterów jako gości. Mieliśmy ludzi, którzy przeżyli ciężkie czasy i nie zatracili wewnętrznego dobra oraz rozwinęli siłę. Ale nie fizyczną. Psychiczną i duchową. Taką osobą był nasz ostatni gość.

W poniedziałek odwiedził nas Pan Sebastian Grzywacz i jego pies Waldimar. Pan Sebastian opowiedział o swoim o życiu. Dał lekcje właściwego postępowania, o etyce postępowania i moralności. Że agresja i prześladowanie to domena ludzi słabych. Opowiadał o różnorodności świata i pięknu, które z tego wynika. O szacunku, byciu dobrym człowiekiem. O głupocie i ich konsekwencji. O wadze uczenia się na błędach. O opowiedział o sile umysłu i jego górowaniu fizycznością. Jako przykład przedstawia siebie. Pomimo problemów ze wzrokiem jest spełnionym człowiekiem sukcesu. Szkoli ludzi ze służb mundurowych (wojska i policji) choćby kandydatów do oddziałów antyterrorystycznej –szkolenia związane z pamięcią mięśniową i działaniach w sytuacji pozbawienia wzroku(m.in. działania w ciemności). Prowadzi działalność na rzecz osób niewidomych i ociemniałych. Ćwiczy sporty walki i sparuje się. Był odznaczony i nagradzany przez szanowane i elitarne organizacje w naszym kraju. Opowiadał też o swoich błędach. Jako przykład opowiadał tym jak na w skutek własnego błędu stracił czucie w prawej ręce.
Pan Sebastian opowiedział o właściwym postępowaniu wobec ludzi i zwierząt. O roli człowieka w tzw. Krzywdach ze strony zwierząt. O złym postępowaniu człowieka wobec zwierząt. O psach hodowlanych, prześladowaniu rekinów, o nieświadomym przybieraniu agresywnej pozy dla psa(przykucnięcie, spoglądanie w oczy i mówienie do obcego psa).
Opowiedział też o różnicy między postrzeganiem kolorów przez człowieka i zwierzęta. O sposobach radzenia sobie osoby ociemniałej oraz niewidomej w codziennym życiu. Czym się różnią od siebie. O programach z wykorzystaniem AI i komend głosowych oraz dźwiękowych, udźwiękowionych przedmiotach codziennego życia. O znaczeniu tresury psów przewodników i komend.

Opowiedział o Swoim psie przewodniku Cheasapic Bay Redriver. Opowiedział w różnicy w myśleniu psa niż człowieka (myślenie instynktowne). Psy nie są dobre ani złe. Nie łagodnych ras. Pies jest drapieżnikiem i nigdy nie należy go lekceważyć.
O różnicy w wyglądzie osób niewidomych. O trudności nauki dla dzieci niewidomych, różnicy postrzegania świata przez osoby niewidome (sny i wyobrażenia i bez obrazów). O Mono, duo, tetrochromatyczności u zwierząt (delfin widzi tylko świat w kolorze różowych psy zółci i niebieskim a ptak w 4 kolorach oraz ultrafiolecie). Postrzeganiu kolorów przez człowieka – RGB czyli red, green, blue. Że kolor żółty to ostatni kolor jaki widzi człowiek tracący wzrok.
 

#FundacjaCentrumEdukacjiNiewidzialna

#NPRC

#NiewidzialnaWystawa

#OdlotowyNiewidomy

Znów gościliśmy Panią Karoliną Lijklemę, która poprowadziła zajęcia w trakcie, których uczniowie czytali fragmenty lektór i tworzyli związany z tym obraz.

Tym razem tematyką była najbardziej znana XIX-wieczne dzieło polskie inspirowane tematyką fantastyczno-spirytystyczną zwane Dziadami cz.2. W tematyce pokrewne do Drakuli Brama Stokera czy Frakensteina Mary Shelley.

Podobniej jak podczas wcześniejszych spotkań uczestnicy, na głos czytali lekturę, omawiali ją i ozdabiali wielki tuszem, oraz flamastrami pędzelkowymi wielki arkusz papieru. Po wszystkim Tradycyjnie jedna z prac skońjczyła jako ozdoba ścian w bibliotece. 

#MiedzynarodowyMiesiacBibliotekSzkolnych

#NPRC

#KarolinaLijklema

Poraz kolejny Gościliśmy przedstawicielkę Wydawnictwa Zakamarki
 

W bibliotece szkolnej odbyły się warsztaty w których uczniowie jak zwykle świetnie się bawili. Prowadzącą warsztaty była Katarzyna Płocińska, która zapoznała uczniów z klas 1-4 z serią książek "Rodzina Obrabków".
Znów uczniowie uczyli się "kłamać policjantowi", "włamywać do więzienia" i "uciekać" z niego. Jak zwykle zabawy i śmiechu było co nie miara.
Oczywiście należy wspomnieć o czarnej owcy tej rodziny czyli Ture, który przedewszystkim nie nie umie i nie lubi kłamać i podstępować słusznie.

#MiedzynarodowyMiesiacBibliotekSzkolnych

#NarodowyProgramRozwojuCzytelnictwa

#Zakamarki

#KatarzynaPlocinska

Zakończyła sie licytacja prac z Konkursy na Dzień Kropki. „Pokonamy fale jeśli każdy z nas zbuduje brzeg z miłości swej”

W ramach akcji zebraliśmy 706 zł dla szkoły  dla Publicznej Szkoly Podstawowej im. T. Kościuszki w Bodzanowie,

w powiacie Głuchołazy (48-340 Bodzanów 83)
Dziękujemy za zaangarzowanie, ofiarność i pracę.

#SzkolaSzkole

#MEN

NIestety Informowaliśmy o śmierci Pana Wiesława Stypuły, którego historia stała się bazą do opowieści o dzieciach wywiezionych wraz rodzinami na Syberię. Jego niezwykłe losy są inspiracją i powodem do refleksji. Nie mniej dalej będą tacy, którzy opowiedzą historię by pamięć o niej nie zaginęła.

I tak uczniowie klas czwartych uczestniczyli w wyjątkowym spotkaniu autorskim z Panią Moniką Kowaleczko-Szumowską z cyklu Fajna ferajna w Indiach.

Z ogromną uwagą wysłuchaliśmy wzruszającej historii o dzieciach, wywiezionych z Polski podczas II wojny światowej i których los zaprowadził aż do Indii, by tam znaleźć schronienie w osiedlu zbudowanym przez Bapu – indyjskiego maharadżę, który stał się dla nich ojcem.

Gościem specjalnym-świadkiem historii była Imogena Salva, która przybyła do nas z USA, a której mama przebywała w Balachadi w Indiach

Pani Monika i Pani Imogen nosiły w czasie zajęć tradycyjne stroje indyjskie. Sama Pani Imogen nie wychowała się w Polsce, ale jak było słychać w jej głosie polskość można nosić w sobie nawet na obczyźnie.

#BRAVEBUNCHININDIA
#MiedzynarodowyMiesiacBibliotekSzkolnych
#NarodowyProgramRozwojuCzytelnictwa

We wtorek uczniowie klas pierwszych uczestniczyli w spotkaniu bibliotecznym z autorem książek dla dzieci i młodzieży — Marcinem Koziołem, który zaprezentował książki: Mona Mysia, Psyjaciele oraz Skrzynia Władcy piorunów.

Mona Mysia to książka dla dzieci — o przygodach małej myszki w galerii malarstwa.

Podczas spotkania dzieci odkryły, co spotkało Monę Mysię w muzeum z obrazami Moneta, Picassa, Rembrandta, Warhola czy Salvadora Dalego.

Dużą atrakcją były artystyczne zabawy, podczas których uczestnicy wspólnie rysowali Myszkę.

Dziękujemy za spotkanie wypełnione żywą narracją, animacją, zabawami i zagadkami.

 

#MiedzynarodowyMiesiacBibliotekSzkolnych

#NarodowyProgramRozwojuCzytelnictwa

#LaboratoriaPrzyszlosci

#WydawnictwoBumCykCyk

#MarcinKoziol

Ponownie gościliśmy w naszej bibliotece Panią Marcelinę Sowę. Tak jak zawsze przy akopaniamencie muzyki opowiadałą dzieciom niezwykłą opowieść. Oprawę muzyczną tym razem zapewniał Pan Maksymilian Pach - perkusista.

Tym razem uczniowe wysłuchali indiański mit z ameryki północnej o pochodzeniu Słońca i księżyca. Jest to opowieść o tym jak to Kojot niemogąc tak łatwo polować po ciemku wszedł w komitywę z orłem. Jednak Orłowi średnio podobała się ta współpraca gdyż wykonywał całą pracę. Kojot bronił się tym, że nic nie widzi. Więc razem wyruszyli by zdobyć światło. O tym jak wykradli skrzynie z księżycem i słońcem złym duchom zwanym Kaczynami, którzy tańczyli wokół skrzyń swój straszny tanie. Ostatecznie Kojot przez przypadek wypuścił słonce i księżyc na niebo sprawając, że powstał pierwszy dzień.

I stąd zwrot w jezyku indian który uczniowie poznali:

"Mino takia. Keget mino takia" co oznacza "Dobrze się stało, bardzo dobrze się stało".

#MiedzynarodowymiesiącBibliotekSzkolnych

#NarodowyProgramRozwojuCzytelnictwa

#OdUchaDoucha

#LaboratoriaPrzyszlosci

Poraz kolejny uczniowie naszej szkoli mogli się spotkać z "Żywą Historią". Uczniowie 4 klasy mogli poznać Panią Halinę Stańczak-Kryską, którą do naszej szkoły przyprowadziła Pani Monika Kowaleczko-Szumowska.

Pani Halina podobnie jak inni wcześniejsi goście Pani Moniki jest bohaterką jednej z książek. Halusia - jak nazywan była jako dziecko Pani Halina - jest jedną z bohaterek książki Fajna Ferajna. Podzieliła się z uczniami swoimi wspomnieniami. Nie tylko tymi, które zawarto w książce. Opowiedziała o swoim dorostaniu do 10 roku życia w okupowanej Polsce. O swojej (mimo bardzo młodego wieku) działalności w konspiracji - roznosiła prasę podziemną. Jak wyglądała nauka w zarządzanych przez niemców Szkołach Powszechnych (zastępstwo podstawowych) i Szkołach Zawodowych (zamiast Liceum) oraz w tzw. Tajnych Kompletach - nielegalnym nauczaniu podziemnym udającym po południu spotkania towarzyskie.
Opowiedziała też o życiu w Warszawie gdzie trzeba było uważać by nie trafić do strefy dla niemców lub nie być na dworze po godzinie policyjnej. 
Opowiedziała też o hierarchi wiekowej członków polskiej konspiracji:
- Armii Krajowej dla dorosłych
- Szarych szeregach - oddziałach harcerzy dla młodzierzy
- Zawiszakach - grupa dla dzieci noszących swoją nazwę od rycerza Zawiszy Czarnego

Pani Halina opowiedziała jak to Zawiszacy roznosili podziemną. Jak raz o mało mnie ściągnęła kłopotów na rodzinę przez gapiostwo. Pani Halina roznosiła prasę i raz zapomniała, że mają ukrytą przy sobie i została zdemaskowana się przed nauczyciem. A byłby to prawdziwy problem bo tata Pani Haliny przywoził tę prasę z tajnej drukarni w śródmieściu.
Opowiedziała też o indoktrynacji i propagandzie niemieckiej, której przeciwstawiała się prasa podziemna. O prasie niemieckiej nazywanej przez warszawiaków "gadzinówkami" i "szmatłąwcami" oraz o głośnikach do ogłoszeń nazywanych "szczekaczkami" i "Jadaczkami".
Opowiedziała o atmosferze strachu w jakiej żyło się pod okupacją. Strachu z powodu ukrywania nielegalnych wg niemców rzeczy (jak np. polskie książki). Albo ukrywaniu rodzin wyznania judaistycznego (żydów polskich).
W swej opowieści Pani Halina dotarła do czasów powstania gdy jako 10-latka wzięła udział jak wiele innych dzieci. Opowiedziała o tym jak Zawiszacy roznosili pocztę. Pani Halina też pomagała gotować obiady dla mieszkańców Bielan(gdzie mieszkała) i powstańców. Opowiedziała też o przygotowaniach do powstania i bojowej atmosferze jaka temu towarzyszyła. I o teatrze kukiełkowym, który odwiedziła podczas powstania. Przez cały czas tego przedstawienia wierzyła, że wojna się skończyła.
Na koniec lekcji uczniowie, którzy byli chętni zostali przez Panią Halinę zaprzysiężeni na Przyjaciół i Rodzinę Zawiszaków. Szablą jak 80 lat wcześniej był zwykły nóż, który należał do kompletu sztućców, które Pani Halina ma od czasów wojny.
Prócz "noży i widelców" Pani Monika z Panią Haliną przedstawiły też inne przedmioty, które Pani Halina zachowała z tamtych czasów. Zdjęcia i dokumenty.

Z Panią Halusią spotkaliśmy się jeszcze raz pod koniec Października.

 

#powstanieOczymaDzieci

#FajnaFerajna

#MiedzynarodowyMiesiacBibliotekSzkolnych

#NPRC

W dniu 30 września miał miejsce Dzień Głośnego Czytania.

Odwiedzili nas liczni goście jak nasza Pani Dyrektor Ewa Kubacka, Vicedyrektor Magłorzata Binkowska, Vicedyrektor Anna Bobruk, Pani Logopeda Małgorzata Marczak, Pani Anna Zawada, Pani Anna Penkowska i Pani (rodzce naszych uczniów). Była też w roli gościa cała klasa 3d, która poprowadziła warsztaty pod tytułem "O liściu" dla klasy 1d. 

Nad wszystkim czuwał specjalny gość naszej biblioteki Miś Słodziak Skłodziak. 

W bibliotece uczniowie mogli wziąć udział w Warsztatach Pisarskich z profesjonalistką. 

Nasz gość - Pani Magdalena Zarębska - mieszka i pracuje we Wrocławiu. Spod jej pióra wyszły takie książki jak: Borys i Zajączki, Ciotka, Skąd jest Pola?, Ida i Filip przyjaciele Koni. Odwiedziła nas w piątek (27 września) i podzieliła się swoją wiedzą i doświadczeniem z uczniami klas. Uczniowe mogli wiziąć udział w różnych ćwiczenia związanych ze skojarzeniami pobudzaniem kreatywności oraz myśleniem rozproszonym.

Połowa Września za nami. A więc mamy Światowy Dzień Kropki

Jak co roku odwiedzili nas uczniowie. Wysłuchali książki Petera H. Reynoldsa "Kropka".

Następnie sami wykonali "kropkowe" pracę.

Prócz tego uczniowie różnych klas dostarczyli nam całą masę prac z okazji Dnia Kropki.

Z okazji 130 rocznicy urodzin Julian Tuwima zamieszczamy jeden z najbardziej znanych jego wierszy .

Lokomotywa

Stoi na stacji lokomotywa,
Ciężka, ogromna i pot z niej spływa:
Tłusta oliwa.
Stoi i sapie, dyszy i dmucha,
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha:

Buch — jak gorąco!
Uch — Jak gorąco!
Puff — jak gorąco!
Uff — Jak gorąco!
Wagony do niej podoczepiali
Wielkie i ciężkie, z żelaza, stali,
I pełno ludzi w każdym wagonie,
A w jednym krowy, a w drugim konie,
A w trzecim siedzą same grubasy,
Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy,
A czwarty wagon pełen bananów,
A w piątym stoi sześć fortepianów,
W szóstym armata — o! Jaka wielka!
Pod każdym kołem żelazna belka!
W siódmym dębowe stoły i szafy,
W ósmym słoń, niedźwiedź i dwie żyrafy,
W dziewiątym — same tuczone świnie,
W dziesiątym — kufry, paki i skrzynie,
A tych wagonów jest ze czterdzieści,
Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści.
Lecz choćby przyszło tysiąc atletów
I każdy zjadłby tysiąc kotletów,
I każdy nie wiem jak się wytężał,
To nie udźwigną, taki to ciężar.
Nagle — gwizd!
Nagle — świst!
Para — buch!
Koła — w ruch!

Najpierw — powoli — jak żółw — ociężale,
Ruszyła — maszyna — po szynach — ospale,
Szarpnęła wagony i ciągnie z mozołem,
I kręci się, kręci się koło za kołem,
I biegu przyspiesza, i gna coraz prędzej,
I dudni, i stuka, łomoce i pędzi,
A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost!
Po torze, po torze, po torze, przez most,
Przez góry, przez tunel, przez pola, przez las,

I spieszy się, spieszy, by zdążyć na czas,
Do taktu turkoce i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to.
Gładko tak, lekko tak toczy się w dal,
Jak gdyby to była piłeczka, nie stal,

Nie ciężka maszyna, zziajana, zdyszana,
Lecz fraszka, igraszka, zabawka blaszana.
A skądże to, jakże to, czemu tak gna?
A co to to, co to to, kto to tak pcha,
Że pędzi, że wali, że bucha buch, buch?
To para gorąca wprawiła to w ruch,
To para, co z kotła rurami do tłoków,
A tłoki kołami ruszają z dwóch boków.
I gnają, i pchają, i pociąg się toczy,
Bo para te tłoki wciąż tłoczy i tłoczy,

I koła turkocą, i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to!…

Biblioteka wita uczniów i nauczycieli wracających po wakacjach. 

Przed nami nowy rok szkolny. Jak zwykle zapraszamy do nas wszystkich na przerwach by korzystać z czytelni. I na lekcjach by brać udział w spotkaniach organizowanych dla was. Już 15 września Światowy Dzień Kropki. We wrześniu obchodzimy też 130 rocznice urodzin Marii Kownackie (autorki Plastusiowego Pamiętnika, Kajtkowych Przygód, Rogasia z Doliny Roztoki oraz słuchowska i teatrzyku Szewczyk Dratewka) oraz Juliana Tuwima (autora piosenek, przedstawień oraz wierszy - między innymi wierszyków Rzepka i Lokomotywa).

Życzymy udanego Roku szkolnego 

Nasza Biblioteka Szkolna nadal się rozwija i zwiększa intensywnie rozmiar naszego księgozbioru. W tym roku ponownie uzupełniliśmy nasz księgozbiór dzięki wsparciu z Narodowego Funduszu Rozwoju Czytelnictwa, środków rady rodziców, budżetu szkoły na rozwój biblioteki oraz darów naszych uczniów.

Powiększyliśmy nasz księgozbiór ok. 550 książek o tematyce: powieść obyczajowa, fantastyczna, przygodowa, kryminały dla młodzieży, biografie słynnych ludzi dla najmłodszych, powieści anglojęzyczne do nauki języka, zbiory opowiadań, komiksy i bajki. Powieści i zbiory opowiadań m.in. o tematyce świąt Bożego narodzenia. Również zakupiliśmy książki naukowe i popularno-naukowe, wydawnictwa encyklopedyczne dla dzieci, przewodniki po świecie zwierząt i roslin, gwiazd, dinozaurów, mitów w itd. Zakupiliśmy też wiele nowych książek interaktywnych jak Gdzie jest Wally oraz Zobacz obrazy 3 w 1 (książki obrazkami, które oglądane przez różnokolorwe "szkiełka" pozwalają oglądać różne obrazy - np. układ krwionośny, układ nerwowy, układ kostny).
Dokupiliśmy też wiele kolejnych części waszych ulubionych serii jak Mazurscy w Podróży, Wojownicy, Enola Holmes (komiksy) itd.

#NFRCz

Dziś biblioteka zamieniła się w pierniczkową krainę dzięki pani Ewie Abart, która specjalnie dla naszych uczniów napisała świąteczną opowieść o niezwykłych piernikach oraz zorganizowała piernikowe warsztaty.

Uczniowie klasy 3g oraz zeróweczki z zainteresowaniem wysłuchali historii o świątecznych piernikach, a następnie z ogromnym entuzjazmem przystąpili do tworzenia własnych piernikowych arcydzieł.

Pani Ewo, serdecznie dziękujemy za nieustającą kreatywność i entuzjazm, które towarzyszą naszym spotkaniom przez cały rok.

"Mikołaju, czekamy i czytamy"

#ewaabart

#ewawichrowska

#NPRC

#laboratoriaprzyszlosci